De Verdwenen Stad

In de tentoonstelling De verdwenen stad speelt architect Malgorzata Maria Olchowska met het idee dat huizen getuigen zijn van de tijd. Ze beschouwt gebouwen als deel van het collectieve geheugen die dus onlosmakelijk verbonden zijn met bepaalde gebeurtenissen. Op die manier overstijgt ze de vaak technische benadering van architectuur. ‘Huizen worden dragers van een ziel, van verhalen en betekenissen.’

Hoe kunnen we een ruimte beleven? En hoe kunnen we een stad in verandering archiveren? In De verdwenen stad vertrekt Olchowska van een zelfgemaakte maquette die op verschillende manieren tot beelden is herleid.

Malgorzata Maria Olchowska is architect en graficus. De relatie tussen grafiek en architectuur vormt een rode draad doorheen haar werk. Voor Olchowska zijn de twee disciplines gelijkwaardig: ‘Beiden komen voort uit een liefde voor ambacht waarbij het ontwerpproces centraal staat. Zowel bij grafiek als bij architectuur bouw je iets op om het vervolgens een eigen leven te laten leiden.’